DisciplinesKleiduivenschieten Kleiduivenschieten is een dynamische sport. Er wordt niet op kaartjes geschoten, maar op bewegende schotels van klei (kleiduiven) die door de lucht vliegen. Deze worden door een machine de lucht in geslingerd met een snelheid van zo’n 120 km/u. De schutter moet de schotels dan vanuit verschillende posities kapot schieten. Skeet en Trap In Nederland worden voornamelijk twee vormen van kleiduivenschieten beoefend: skeet en trap. Bij skeet staan op een afstand van ruim 36 meter twee huisjes (links en rechts), een hoog en een laag huis. Vanuit deze huisjes worden de kleiduiven met een machine geworpen. De baan waarop geschoten wordt is in de vorm van een halve cirkel. Op acht verschillende plaatsen ligt een tegel van waaraf de schutter de kleiduiven afroept. Binnen 0 en 3 seconden na het afroepen worden de kleiduiven geworpen en schiet de schutter ze vervolgens kapot. Doordat er acht verschillende tegels zijn, wordt er telkens onder een andere hoek geschoten. Een rondje skeet bestaat uit 25 kleiduiven die verdeelt zijn over de acht posten. Er wordt op een post zowel enkele kleiduiven geschoten als doubletten. Bij een doublet komt er zowel uit het hoge als het lage huis een kleiduif, op praktisch hetzelfde moment. Een wedstrijd voor de mannen bestaat uit 5 rondes van 25 duiven en daarnaast nog een finale van 25 duiven. Voor de vrouwen bestaat de wedstrijd uit drie rondes van 25 duiven met daarna nog een finale van 25 duiven. Een rondje trap bestaat uit 25 kleiduiven die verdeelt zijn over de 5 posten. Bij het onderdeel trap staan er voor de schutter machines die de kleiduiven werpen (van de schutter af). Op het moment dat een schutter de kleiduif afroept, weet hij niet uit welke machine de kleiduif komt. Bij het onderdeel trap zijn er vijf, naast elkaar liggende, tegels waarvan de schutter moet schieten. Benodigdheden Nodig voor het kleiduiven schieten:
Olympische Spelen |
© 2023 K.S.V. De Brekeld |